vi
Conventions internationales
Symbole
vi
- (Linguistique) Code ISO 639-1 (alpha-2) du vietnamien.
Numéral
vi
Français
Étymologie
- (Nom propre) (1976) De l’anglais vi, lui-même apocope de
visual(« visuel »), une commande de l’éditeur de texte ex (lui-même une extension de l’éditeur de texte ed). - (Adverbe) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom propre
- (Informatique) Éditeur de texte minimaliste créé en 1976 par Bill Joy, n’utilisant que le clavier, et modal : l’effet de la pression sur une touche du clavier dépend du mode dans lequel on se trouve (mode insertion ou mode commande).
Depuis le début des années 80, vi est l’éditeur de texte que l’on est sûr de retrouver dans tous les systèmes Unix, de BSD à AIX, et de Linux à Solaris, en passant par HP-UX ou SCO.
— (Arnold Robbins, L’éditeur vi : précis & concis, traduit par James Guérin, 2000, ISBN 9782841771028)
Interjection
vi \vi\
- (Familier) Oui ; marque une réponse affirmative.
— Vi, vi, vi ! affirmait le garçon en roulant des yeux gourmands.
— (Pierre Lemaitre, Le Silence et la Colère, Calmann-Lévy, 2023)
Hyperonymes
Dérivés
Traductions
Adverbe
vi \vi\
Synonymes
Prononciation
- Vosges (France) : écouter « vi [Prononciation ?] »
Homophones
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- vi sur l’encyclopédie Wikipédia
: вы
Étymologie
- Du russe вы.
Pronom personnel
vi \Prononciation ?\
- Pronom personnel sujet de la deuxième personne du pluriel, vous.
Références
- Irina A. Sekerina, « Copper Island (Mednyj) Aleut (CIA): A Mixed Language », Langues du Monde, nº 8, 1994, page 23 → [version en ligne]
Anglais
Étymologie
- (1976) Apocope de la commande
visual(« visuel »).
Nom propre
vi \ˌvi.ˈaɪ\ (États-Unis), \ˌviː.ˈaɪ\ (Royaume-Uni)
- (Informatique) vi.
Voir aussi
- vi sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Étymologie
Nom commun
vi \ˈɥiː\ \ˈviː\ masculin (pluriel : vioù)
- Œuf.
Er vro-mañ, evit deomp kestañ hon tammig bara pemdeziek eus un toull-dor d’egile, an dud a zo boazet da reiñ, hemañ ur vi d’al lun, hennezh un tamm formaj d’ar meurzh, hennezh all a raio d’ar gwener un draen pesk eus ar re gaerañ.
— (Henri Ghéon, Torfed ar frer Juniper, traduit par Jakez Riou, in Pemp pezh-cʼhoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 130)- Dans ce pays, bien que nous quêtions notre morceau de pain quotidien de porte en porte, les gens ont pour habitude de donner, celui-ci un œuf le lundi, celui-là un morceau de fromage le mardi, cet autre-là donnera le vendredi une arête de poisson des plus belles.
E-ti intañvez Lazhbleiz ez eus bet laeret un hanter-dousenn vioù, ur gartourenn chikore, ur galabousenn hag ur billig nevez-flamm…
— (Jarl Priel, An dakenn dour, in C’hoariva brezhonek - Pemp pezh-c’hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 61)- Chez la veuve Lazhbleiz, on a volé une demi-douzaine d’œufs, un quarteron de chicorée, un calotte et une poêle tout neuve...
- (Anatomie) Gonade.
- (Zoologie) Larve.
Variantes orthographiques
Dérivés
Forme de verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | bi |
| Adoucissante | vi |
| Mixte | vi |
vi \ˈviː\
- Forme mutée de la deuxième personne du singulier du futur de l'indicatif du verbe bezañ « être ».
- « Petra ? prenvig-douar, pe debret pe evet e vi ? » — (E. {Crocq (Spern-Gwen), Marvailhou Kerne, Ti-moulerez Sant Gwilherm, Sant Brieg, 1910, page 105)
- « Quoi ? Petit vers de terre, est-ce que tu seras mangé ou est-ce que tu seras bu ? »
- « Petra ? prenvig-douar, pe debret pe evet e vi ? » — (E. {Crocq (Spern-Gwen), Marvailhou Kerne, Ti-moulerez Sant Gwilherm, Sant Brieg, 1910, page 105)
Prononciation
- Nantes (France) : écouter « vi [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
Catalan
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
vi masculin (pluriel : vins)
Prononciation
- catalan central et nord-occidental : \ˈbi\
- valencien, baléare : \ˈvi\
- Espagne (Villarreal) : écouter « vi [Prononciation ?] »
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe ver | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | (yo) vi | |
vi \bi\
- Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de ver.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « vi [Prononciation ?] »
Espéranto
Étymologie
- Du russe вы, vy.
Pronom personnel
| Cas | Singulier | |
|---|---|---|
| Nominatif | vi \vi\ | |
| Accusatif | vin \vin\ | |
| voir le modèle | ||
- Pronom personnel sujet de la deuxième personne du singulier et de la deuxième personne du pluriel, signifiant tu si une personne espérantophone s’adresse uniquement à une personne espérantophone étant plus ou moins proche d’elle, et vous si elle s’adresse à plusieurs personnes espérantophones ou à une personne espérantophone plus âgée ou occupant une place sociale très importante. (Cet usage est comparable à celui de you en anglais moderne.)
Ĉu vi amas min?
- M’aimes-tu ?
- Vi povas fari kion vi volas.
- Vous pouvez faire ce que vous voulez.
- Ĉu vi povus min helpi?
- Pourriez-vous m’aider ?
Dérivés
Vocabulaire apparenté par le sens
| Pronoms personnels en espéranto | singulier | pluriel | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| nominatif | accusatif | possessif | nominatif | accusatif | possessif | ||
| 1re personne | mi | min | mia | ni | nin | nia | |
| 2e personne | ⸺ | vi | vin | via | vi | vin | via |
| familier1 | ci | cin | cia | ||||
| 3e personne | masculin | li | lin | lia | ilia iŝia3 | ||
| féminin | ŝi | ŝin | ŝia | ||||
| neutre | ĝi | ĝin | ĝia | ||||
| non genré2 | ri ŝli |
rin ŝlin |
ria ŝlia | ||||
| réfléchi | si | sin | sia | si | sin | sia | |
| indéfini | oni | onin | onia | oni | onin | onia | |
- Le pronom ci, proposé par Zamenhof, a toujours été très rarement utilisé et est considéré archaïque. On utilise usuellement vi à la place.
- Les pronoms ri et ŝli sont des pronoms néologiques utilisés pour se référer à une personne de genre inconnu ou non-binaire, ils n’ont pas de soutien officiel par l’Akademio de Esperanto.
- Le pronom iŝi a été proposé comme pronom féminin pluriel, il est très rarement utilisé et est considéré non standard.
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « vi [Prononciation ?] »
- Brésil : écouter « vi [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « vi [Prononciation ?] »
- France (Vosges) : écouter « vi [Prononciation ?] »
- Montpellier (France) : écouter « vi [Prononciation ?] » (débutant)
- Białystok (Pologne) : écouter « vi [Prononciation ?] » (bon niveau)
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Pronom personnel
vi [Prononciation ?] masculin et féminin identiques pluriel (Roccella)
Références
- (it) Remigio Roccella, Vocabolario della lingua parlata in Piazza Armerina, Sicilia, Bartolomeo Mantelli Editore, Caltagirone, 1875 → consulter cet ouvrage
Italien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Pronom personnel
vi
Adverbe
vi
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Verbe
| Conjugaison Présent Indicatif | |||||
| Personne | Singulier | Personne | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ví | 1 | vit | ||
| 2 | vil | 2 | vic | ||
| 3 | vir | 3 | vid | ||
| 4 | viv | ||||
vi \vi\
- Variante orthographique de ví.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
vi \Prononciation ?\
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Pronom
vi \Prononciation ?\
- Nous
Vi bor i USA.
- Nous habitons aux États-Unis.
Prononciation
- Bærum (Norvège) : écouter « vi [Prononciation ?] »
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe ver | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | eu vi | |
vi \vˈi\ (Lisbonne) \vˈi\ (São Paulo)
- Première personne du singulier du prétérit de ver.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Pronom personnel
vi \Prononciation ?\
- Nous.
Vi har vunnit.
- Nous avons gagné.
| Nombre | Personne | Nominatif | Accusatif | Réfléchi | |
|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | 1re | jag | mig | ||
| 2e | du | dig | |||
| 3e | Masculin | han | honom | sig | |
| Féminin | hon | henne | |||
| Commun | den | ||||
| Neutre | det | ||||
| Pluriel | 1re | vi | oss | ||
| 2e | ni | er | |||
| 3e | de | dem | sig | ||
Adverbe
vi \Prononciation ?\
Variantes
- hvi (vieilli)
Synonymes
Prononciation
- Suède : écouter « vi [Prononciation ?] »
Références
- Ferdinand Schulthess, Svensk-fransk ordbok, 1922, 1re édition → consulter cet ouvrage