gamma
Français
Étymologie
- (Date à préciser) Du grec ancien γάμμα, gámma.
Nom commun 1
| Singulier et pluriel |
|---|
| gamma \ɡa.ma\ |
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| gamma | gammas |
| \ɡa.ma\ | |
gamma \ɡa.ma\ masculin
Dérivés
Traductions
- Allemand : Gamma (de) masculin
- Anglais : gamma (en)
- Asturien : gama (ast)
- Coréen : 감마 (ko) gamma
- Espéranto : gamo (eo)
- Grec : γάμμα (el) gámma neutre, γάμα (el) gáma neutre
- Islandais : gamma (is)
- Italien : gamma (it) féminin
- Japonais : ガンマ (ja) ganma
- Occitan : gamma (oc), gammà (oc)
- Portugais : gama (pt) masculin
- Russe : гамма (ru) gamma
- Ukrainien : гамма (uk) gamma
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| gamma | gammas |
| \ɡa.ma\ | |
gamma \ɡa.ma\ masculin
- (Métrologie) Ancienne unité de mesure de masse, équivalant au microgramme, et dont le symbole est γ.
- (Métrologie) Ancienne unité de mesure de la densité du flux magnétique, équivalant au nanotesla, et dont le symbole est γ.
- (Audiovisuel, Photographie) Pente d’une fonction signal-lumière avec des échelles logarithmiques.
Synonymes
- Unité de masse
- Unité de densité de flux magnétique
Traductions
Nom commun 3
gamma \ɡa.ma\ masculin
- (Lépidoptérologie) Synonyme de robert-le-diable (papillon).
- (Lépidoptérologie) Synonyme de noctuelle gamma (papillon).
Prononciation
- \ɡa.ma\
- \ɡam.ma\[1] (Vieilli)
- Suisse (canton du Valais) : écouter « gamma [Prononciation ?] »
- France (Vosges) : écouter « gamma [Prononciation ?] »
- France (Lyon) : écouter « gamma [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- gamma sur l’encyclopédie Wikipédia
- gamma sur le Dico des Ados
- Gamma (homonymie) sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- ↑ M.-A. Lesaint, Traité complet de la prononciation française dans la seconde moitié du XIXe siècle, Wilhelm Mauke, Hambourg, 1871, seconde édition entièrement neuve, p. 22 :
Par exception, on entend les deux m dans tous les mots suivants, où am se prononce ame bref : amman (dignité en Suisse), ammeistre (autrefois échevin de Strasbourg), ammi (plante), ammite (plante), Ammon (nom d’homme), Ammonites (peuple), backgammon (jeu), digamma, gamma, mammaire, mammifère, mammouth (fossile), Mammosa (surnom de Cérès). Prononcez ame-man, ame-mèstr’, ame-mi, ame-mitt, ame-mon, ame-mò-nitt, bakgame-mon, digame-ma, game-ma, mame-mèrr, mame-mifèrr, mame-moutt, mame-mosa. — Dans la conversation et dans la lecture simple, on ne prononce le plus souvent qu’une seule m dans tous ces mots.
Anglais
Étymologie
- Du latin gamma.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| gamma \ˈɡæm.ə\ |
gammas \ˈɡæm.əz\ |
gamma \ˈɡæm.ə\
Prononciation
- (États-Unis) : écouter « gamma [ˈɡæm.ə] »
Voir aussi
Italien
Étymologie
- Du grec ancien γάμμα, gámma.
Nom commun 1
gamma \ˈɡam.ma\ masculin
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| gamma \ˈɡam.ma\ |
gamme \ˈɡam.me\ |
gamma \ˈɡam.ma\ féminin
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- gamma sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Latin
Étymologie
- Du grec ancien γάμμα, gámma.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | gammă | gammae |
| Vocatif | gammă | gammae |
| Accusatif | gammăm | gammās |
| Génitif | gammae | gammārŭm |
| Datif | gammae | gammīs |
| Ablatif | gammā | gammīs |
gamma \Prononciation ?\ neutre
- Gamma.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Lettre correspondant au nombre 3 dans la notation numérale grecque.
Omnes autem litterae apud Graecos et verba conponunt et numeros faciunt. Nam Alpha littera apud eos vocatur in numeris unum. Vbi autem scribunt Beta, vocatur duo; ubi scribunt Gamma, vocatur in numeris ipsorum tres ; ubi scribunt Delta, vocatur in numeris ipsorum quattuor; et sic omnes litterae apud eos numeros habent.
— (Isidore de Séville, Etymologiarum libri)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
- gammatus (« gammé, en forme de gamma »)
- regammans (« en forme de double gamma »)
Références
- « gamma », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « gamma », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- (Nom commun 1) Du grec ancien γάμμα, gámma.
- (Nom commun 2) De gamma, nom de la troisième lettre de l’alphabet grec, qui répond à notre g.
Nom commun 1
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| gamma \ˈɡam.mo̯\ |
gammas \ˈɡam.mo̯s\ |
gamma \ˈɡam.mo̯\ féminin / masculin (graphie normalisée)
Note : Il s’agit de la forme normalisée promue par le Conseil de la Langue Occitane.
Variantes
Vocabulaire apparenté par le sens
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| gamma \ˈɡam.mo̯\ |
gammas \ˈɡam.mo̯s\ |
gamma \ˈɡam.mo̯\ féminin (graphie normalisée)
- (Musique) Gamme.
Gamma pentatonica.
- Gamme pentatonique.
Prononciation
- Béarn (France) : écouter « gamma [Prononciation ?] » (bon niveau)
Voir aussi
- gamma sur l’encyclopédie Wikipédia (en occitan)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2