zeta
Anglais
Étymologie
- Du grec ancien ζῆτα, zêta.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| zeta \ˈzeɪ.tə\ ou \ˈziː.tə\ |
zetas \ˈzeɪ.təz\ ou \ˈziː.təz\ |
zeta \ˈzeɪ.tə\ (États-Unis), \ˈziː.tə\ (Royaume-Uni)
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- États-Unis : écouter « zeta [ˈzeɪ.tə] »
Étymologie
- Du latin zeta.
Nom commun
zeta \Prononciation ?\
- Zède.
Références
Prononciation
- Saint-Sébastien (Espagne) : écouter « zeta [Prononciation ?] »
Espagnol
Étymologie
- Du latin zeta.
Nom commun
zeta \Prononciation ?\ féminin
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « zeta [Prononciation ?] »
Voir aussi
- Z sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Italien
Étymologie
- Du grec ancien ζῆτα, zē̃ta.
Nom commun
| Invariable |
|---|
| zeta \ˈd͡zɛ.ta\ |
zeta \ˈd͡zɛ.ta\ masculin
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- zeta sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ζῆτα, zêta.
Nom commun 1
zeta indéclinable neutre
- Zêta.
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | zetă | zetae |
| Vocatif | zetă | zetae |
| Accusatif | zetăm | zetās |
| Génitif | zetae | zetārŭm |
| Datif | zetae | zetīs |
| Ablatif | zetā | zetīs |
zeta \Prononciation ?\ féminin
- Variante de diaeta.
Dérivés
Références
- « zeta », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
zeta \Prononciation ?\ féminin