morti
Campidanais
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
morti
- Mort.
Espéranto
Étymologie
Verbe
| Voir la conjugaison du verbe morti | |
|---|---|
| Infinitif | morti |
morti \ˈmor.ti\ intransitif
- Décéder, mourir.
La pastro, kiu mortis antaŭ nelonge (aŭ antaŭ nelonga tempo), loĝis longe en nia urbo.
— (Ekzercaro §25)- Le prêtre, qui est il y a peu (ou il y a peu de temps), vécut longtemps dans notre ville.
Sed morti preskaŭ momente, iri al la morto, vidante super si la bluan ĉielon, enspirante la lastan fojon per plena brusto la vivigan aeron — kaj morti en malvasta kesto, enfosite en la teron, kaj esti atestanto de sia propra agonio — estas grandega diferenco
— (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108 → lire en ligne)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine mort
- mortigi : tuer
- morto : mort (subst.)
- morta : mortel
- morte : mortellement
- senmorta : immortel (adj.)
- mortiĝi : agoniser
- formorti
- mortaĉi
- mortado
- mortema
- mortigo
- Mortulo
- postmorta
- sinmortigo
Antonymes
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « morti [Prononciation ?] »
- Brésil : écouter « morti [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « morti [Prononciation ?] »
- France (Vosges) : écouter « morti [Prononciation ?] »
Voir aussi
- morto sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Sources
- ↑ morti sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- morti sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- morti sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "mort-", "-i" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Italien
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| morte \ˈmɔr.te\ |
morti \ˈmɔr.ti\ |
morti \ˈmɔr.ti\ féminin
- Pluriel de morte.
Dérivés
- lanterna dei morti (« lanterne des morts »)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Forme de nom commun
mortī \ˈmoɾ.tiː\ féminin
- Datif singulier de mors.
Étymologie
- De l’arménien մորթի, mort'i.
Nom commun
mortí
- Variante orthographique de morthi.
Références
- “մորթ” in H. Ačaṙean (1926-35), Hayerēn Armatakan Baṙaran (Yerevan: Yerevan State University), 2nd ed., 1971-79