fino
Espagnol
Étymologie
- Du latin finitus.
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | fino | finos | 
| Féminin | fina | finas | 
fino \ˈfi.no\
- Fin.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe finir | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | (yo) fino | 
fino \ˈfi.no\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de finir.
Prononciation
- Venezuela : écouter « fino [ˈfi.no] »
Espéranto
Étymologie
- Composé de la racine fin (« finir ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | fino \ˈfi.no\ | finoj \ˈfi.noj\ | 
| Accusatif | finon \ˈfi.non\ | finojn \ˈfi.nojn\ | 
fino \ˈfi.no\ composition de racines de l’ekzercaro §23-28
- Bout, fin.
- (Ekz. §27) La feino (Fino) > La fée (Fin)
- (Ekz. §28) Ekzemple: por esprimi direkton, ni aldonas al la vorto la finon "n"
 Par exemple: pour exprimer la direction, nous ajoutons au mot la fin "n"
 
Apparentés étymologiques
Académiques:
- fini (mot-racine UV ) : finir, achever, arrêter, terminer.
- finiĝi ( composition de racines de l’ekzercaro §27) : se terminer
- finiĝo ( composition de racines de l’ekzercaro §27-28-30) : terminaison (fait de se terminer)
- pour les autres apparentés, voir la fiche de fini
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « fino [Prononciation ?] »
- (Région à préciser) : écouter « fino [Prononciation ?] »
Voir aussi
- fino sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- fino sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- fino sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition "fin-o" (à racines U.V.) présente dans l’Ekzercaro de la Fundamento (Ekzercaro, R1 de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- De l’espéranto.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| fino \Prononciation ?\ | fini \Prononciation ?\ | 
fino \ˈfi.nɔ\
- Fin.
Italien
Étymologie
- Du latin finitus.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | fino \ˈfi.no\ | fini \ˈfi.ni\ | 
| Féminin | fina \ˈfi.na\ | fine \ˈfi.ne\ | 
fino \ˈfi.no\
- Fin.
Préposition
fino \ˈfi.no\
Dérivés
- fino a prova contraria (« jusqu’à preuve du contraire »)
- fino alla fine dei suoi giorni (« jusqu’à la fin de ses jours »)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Portugais
Étymologie
- Du latin finitus.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | fino | finos | 
| Féminin | fina | finas | 
fino \fˈi.nu\ (Lisbonne) \fˈi.nʊ\ (São Paulo) masculin
- Fin, subtil.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
- Fin, Mince.
- uma tábua fina. - une planche fine.
 
 
- Délicat, tendre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- A combinação do almofariz e do pilão permite a trituração fina e a mistura homogênea de sólidos, o que é essencial para muitos procedimentos experimentais e preparações farmacêuticas. — (SPLABOR, « O que é um Almofariz? Qual a função desse material de laboratório? », dans SPLABOR Blog, 21 octobre 2023 [texte intégral])- La combinaison d’un mortier et d’un pilon permet un broyage fin et un mélange homogène des solides, ce qui est essentiel pour de nombreuses procédures expérimentales et préparations pharmaceutiques.
 
 
Synonymes
Dérivés
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe finar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | eu fino | 
fino \Prononciation ?\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de finar.
Prononciation
- Lisbonne : \fˈi.nu\ (langue standard), \fˈi.nu\ (langage familier)
- São Paulo : \fˈi.nʊ\ (langue standard), \fˈi.nʊ\ (langage familier)
- Rio de Janeiro : \fˈĩ.nʊ\ (langue standard), \fˈĩ.nʊ\ (langage familier)
- Maputo : \fˈi.nu\ (langue standard), \fˈĩ.nʊ\ (langage familier)
- Luanda : \fˈi.nʊ\
- Dili : \fˈi.nʊ\
- France : écouter « fino [fˈi.nu] »
Références
- « fino », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage