finas
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | fino | finos | 
| Féminin | fina | finas | 
finas \ˈfi.nas\
- Féminin pluriel de fino.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe finir | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que (tú) finas | ||
finas \ˈfi.nas\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de finir.
Prononciation
- Madrid : \ˈfi.nas\
- Séville : \ˈfi.nah\
- Mexico, Bogota : \ˈfi.n(a)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈfi.nah\
- Montevideo, Buenos Aires : \ˈfi.nas\
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe fini | |
|---|---|
| Présent de l’indicatif | finas | 
finas \ˈfi.nas\
| Voir la conjugaison du verbe fini | |
|---|---|
| Présent de l’indicatif | finas | 
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | fino | finos | 
| Féminin | fina | finas | 
finas \fˈi.nɐʃ\ (Lisbonne) \fˈi.nəs\ (São Paulo)
- Féminin pluriel de fino.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe finar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu finas | ||
finas \ˈfi.nɐʃ\ (Lisbonne) \ˈfi.nəs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de finar.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes