finiĝi
Espéranto
Étymologie
Verbe
| Voir la conjugaison du verbe finiĝi | |
|---|---|
| Infinitif | finiĝi | 
finiĝi \fi.ˈni.d͡ʒi\ intransitif
- Finir, prendre fin, se terminer.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Anstataŭ "la" oni povas ankaŭ diri "l" (sed nur post prepozicio, kiu finiĝas per vokalo)
 Au lieu de "la", on peut aussi dire "l" (mais seulement après un préposition qui se termine par une voyelle)
 
Apparentés étymologiques
Académiques:
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « finiĝi [Prononciation ?] »
Voir aussi
- fino sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- finiĝi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- finiĝi sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition "fin-iĝ-i" (à racines U.V.) présente dans l’Ekzercaro de la Fundamento (Ekzercaro, R1 de l’Akademio de Esperanto).