fartus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe farti | |
|---|---|
| Conditionnel | fartus |
fartus \ˈfar.tus\
- Conditionnel du verbe farti (intransitif).
Prononciation
- Toulouse (France) : écouter « fartus [Prononciation ?] » (bon niveau)
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | fartŭs | fartūs |
| Vocatif | fartŭs | fartūs |
| Accusatif | fartum | fartūs |
| Génitif | fartūs | fartuum |
| Datif | fartūi ou fartū |
fartibus |
| Ablatif | fartū | fartibus |
fartus \Prononciation ?\ masculin
Synonymes
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | fartus | fartă | fartum | fartī | fartae | fartă |
| Vocatif | farte | fartă | fartum | fartī | fartae | fartă |
| Accusatif | fartum | fartăm | fartum | fartōs | fartās | fartă |
| Génitif | fartī | fartae | fartī | fartōrŭm | fartārŭm | fartōrŭm |
| Datif | fartō | fartae | fartō | fartīs | fartīs | fartīs |
| Ablatif | fartō | fartā | fartō | fartīs | fartīs | fartīs |
fartus \Prononciation ?\