fartas
: fártas
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe farter | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| tu fartas | ||
fartas \faʁ.ta\
- Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe farter.
Prononciation
- France (Strasbourg) : écouter « fartas [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe farti | |
|---|---|
| Présent de l’indicatif | fartas |
fartas \ˈfar.tas\
- Présent du verbe farti (intransitif).
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « fartas [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « fartas [Prononciation ?] »
- Białystok (Pologne) : écouter « fartas [Prononciation ?] » (bon niveau)
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | fart \ˈfaɾt\ |
farts \ˈfaɾt͡s\ |
| Féminin | farta \ˈfaɾ.to̞\ |
fartas \ˈfaɾ.to̞s\ |
fartas \ˈfaɾ.to̯s\ (graphie normalisée)
- Féminin pluriel de fart.
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | farto | fartos |
| Féminin | farta | fartas |
fartas \fˈaɾ.tɐʃ\ (Lisbonne) \fˈaɾ.təs\ (São Paulo)
- Féminin pluriel de farto.