vindemia
Étymologie
- Du latin vindemia.
Nom commun
vindemia \βin.ˈde.mja\ féminin
Prononciation
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vindemiă | vindemiae |
| Vocatif | vindemiă | vindemiae |
| Accusatif | vindemiăm | vindemiās |
| Génitif | vindemiae | vindemiārŭm |
| Datif | vindemiae | vindemiīs |
| Ablatif | vindemiā | vindemiīs |
vindemia \Prononciation ?\ féminin
Dérivés
- vīndēmiālis (« de la vendange »)
- vīndēmiātor (« vendangeur »)
- vīndēmiātōrius (« de la vendange »)
- vīndēmiō (« vendanger »)
- vīndēmiola (« petite vendange - petites réserves, petites économies »)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « vindemia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage