suyo
Espagnol
Étymologie
- Du latin suus.
Pronom possessif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | suyo \su.jo\ |
suyos \su.jos\ |
| Féminin | suya \su.ja\ |
suyas \su.jas\ |
suyo \su.jo\ masculin singulier
Vocabulaire apparenté par le sens
| Possédé | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Pluriel | |||||
| Masculin | Féminin | Masculin | Féminin | |||
| Possesseur | Singulier | 1re personne | mío | mía | míos | mías |
| 2e personne | tuyo | tuya | tuyos | tuyas | ||
| 3e personne | suyo* | suya* | suyos* | suyas* | ||
| Pluriel | 1re personne | nuestro | nuestra | nuestros | nuestras | |
| 2e personne | vuestro | vuestra | vuestros | vuestras | ||
| 3e personne | suyo* | suya* | suyos* | suyas* | ||
* Aussi utilisé au singulier et pluriel de politesse.
Déterminant possessif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | suyo \su.jo\ |
suyos \su.jos\ |
| Féminin | suya \su.ja\ |
suyas \su.jas\ |
suyo \su.jo\ masculin singulier
Vocabulaire apparenté par le sens
| Possédé | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Antéposé | Postposé ou isolé | |||||||||
| Singulier | Pluriel | Singulier | Pluriel | |||||||
| Masculin | Féminin | Masculin | Féminin | Masculin | Féminin | Masculin | Féminin | |||
| Possesseur | Singulier | 1re personne | mi | mis | mío | mía | míos | mías | ||
| 2e personne | tu | tus | tuyo | tuya | tuyos | tuyas | ||||
| 3e personne | su* | sus* | suyo* | suya* | suyos* | suyas* | ||||
| Pluriel | 1re personne | nuestro | nuestra | nuestros | nuestras | nuestro | nuestra | nuestros | nuestras | |
| 2e personne | vuestro | vuestra | vuestros | vuestras | vuestro | vuestra | vuestros | vuestras | ||
| 3e personne | su* | sus* | suyo* | suya* | suyos* | suyas* | ||||
* Aussi utilisé au singulier et pluriel de politesse.
Prononciation
- Venezuela : écouter « suyo [Prononciation ?] »