spora
Italien
Étymologie
- Du latin spora.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| spora \Prononciation ?\ |
spore \Prononciation ?\ |
spora \Prononciation ?\ féminin
- (Botanique) Spore.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- spora sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | sporă | sporae |
| Vocatif | sporă | sporae |
| Accusatif | sporăm | sporās |
| Génitif | sporae | sporārŭm |
| Datif | sporae | sporīs |
| Ablatif | sporā | sporīs |
spora \Prononciation ?\ féminin
- (Botanique) Spore.
Post maturationem, sicut particulae pulvis vel spora e avolant.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « spora », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Du latin spora.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | spora | spory |
| Génitif | spory | spor |
| Datif | spoře | sporám |
| Accusatif | sporu | spory |
| Vocatif | sporo | spory |
| Locatif | spoře | sporách |
| Instrumental | sporou | sporami |
spora \Prononciation ?\ féminin
Synonymes
- výtrus (pour les champignons)
Voir aussi
- spora sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage