signi
Espéranto
Étymologie
- (Date à préciser) Composé de la racine sign (« signe, marque ») et de la finale -i (verbe).
Verbe
| Voir la conjugaison du verbe signi | |
|---|---|
| Infinitif | signi | 
- Désigner, montrer, indiquer.
- Li signas la vojon. - Il indique le chemin.
 
 
- Faire signe, attirer l’attention par le geste.
- Mi signis al la fiakristo. - J’ai fait signe au cocher.
 
- Ili geste signis al siaj kompanianoj en la alia ŝipeto, ke ili venu kaj helpu ilin. — (Nova Testamento, Evangelio laŭ Luko, 5:7)- Par des gestes, ils firent signe à leurs compagnons dans l’autre bateau, de venir les aider.
 
 
- Être le signe de, symboliser, marquer.
- La falo de la Berlina Muro signas la finon de Sovetunio. - La chute du mur de Berlin marque la fin de l’Union soviétique.
 
 
Apparentés étymologiques
→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine sign
- signo
- signi
- signado
- signaro
- signeto
- signilo
- signumo
- antaŭsigno
- kromsigno
- pliosigno
- malpliosigno
- postsigno/postesigno
- supersigno
- ĉusigno
- demandosigno
- egalecosigno
- eskapsigno
- fingrosigno
- gamsigno
- integrosigno
- kaj-signo
- kapsigno
- kapsigni
- krisigno
- krucosigno
- krucosigni
- legosigno
- limsigno
- mansigni
- memorsigno
- minussigno
- ondosigno
- paĝosigno
- paŝosigno
- piedsigno
- plussigno
- premsigno
- pressignaro
- pruvosigno
- radiksigno
- regosigno/stirsigno
- ŝultrosignoj
- tajpsigno
- venkosigno
- versigno
- voksigno
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « signi [Prononciation ?] »
Références
Bibliographie
- singi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- signi sur le site Reta-vortaro.de (RV)
Latin
Forme de nom commun
signi \Prononciation ?\
- Génitif singulier de signum.