signi

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine sign (« signe, marque ») et de la finale -i (verbe).

Verbe

Voir la conjugaison du verbe signi
Infinitif signi

signi \ˈsiɡ.ni\ transitif

  1. Désigner, montrer, indiquer.
    • Li signas la vojon.
      Il indique le chemin.
  2. Faire signe, attirer l’attention par le geste.
    • Mi signis al la fiakristo.
      J’ai fait signe au cocher.
    • Ili geste signis al siaj kompanianoj en la alia ŝipeto, ke ili venu kaj helpu ilin.  (Nova Testamento, Evangelio laŭ Luko, 5:7)
      Par des gestes, ils firent signe à leurs compagnons dans l’autre bateau, de venir les aider.
  3. Être le signe de, symboliser, marquer.
    • La falo de la Berlina Muro signas la finon de Sovetunio.
      La chute du mur de Berlin marque la fin de l’Union soviétique.

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine sign 

  • signo
  • signi
  • signado
  • signaro
  • signeto
  • signilo
  • signumo
  • antaŭsigno
  • kromsigno
  • pliosigno
  • malpliosigno
  • postsigno/postesigno
  • supersigno
  • ĉusigno
  • demandosigno
  • egalecosigno
  • eskapsigno
  • fingrosigno
  • gamsigno
  • integrosigno
  • kaj-signo
  • kapsigno
  • kapsigni
  • krisigno
  • krucosigno
  • krucosigni
  • legosigno
  • limsigno
  • mansigni
  • memorsigno
  • minussigno
  • ondosigno
  • paĝosigno
  • paŝosigno
  • piedsigno
  • plussigno
  • premsigno
  • pressignaro
  • pruvosigno
  • radiksigno
  • regosigno/stirsigno
  • ŝultrosignoj
  • tajpsigno
  • venkosigno
  • versigno
  • voksigno

Prononciation

Références

Bibliographie

Latin

Forme de nom commun

signi \Prononciation ?\

  1. Génitif singulier de signum.