punkten
: Punkten
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich punkte |
| 2e du sing. | du punktest | |
| 3e du sing. | er/sie/es punktet | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich punktete |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich punktete |
| Impératif | 2e du sing. | punkt, punkte! |
| 2e du plur. | punktet! | |
| Participe passé | gepunktet | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
punkten \ˈpʊŋktn̩\ (voir la conjugaison)
- Marquer des points (au sport) ou un point (dans une discussion).
Er punktet wie kein anderer, verteidigt aber schlecht.
- Il surpasse tout le monde pour marquer, mais il défend mal.
Damals hatte das "Volksbegehren Artenvielfalt - Rettet die Bienen" gerade ein Rekordergebnis eingefahren, die Staatsregierung wollte punkten und gab diese Zusage von sich aus ab.
— (Christian Sebald, « Naturschützer fordern weniger Gift auf den Äckern », dans Süddeutsche Zeitung, 12 juillet 2022 [texte intégral])- A l’époque, le « initiative populaire pour la biodiversité - sauver les abeilles » venait d’enregistrer un résultat record, le gouvernement de l’Etat voulait marquer des points et a fait cette promesse de lui-même.
Prononciation
- Berlin : écouter « punkten [ˈpʊŋktn̩] »
Forme de nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | punkt | punkten |
| Pluriel | punkter | punkterna |
punkten \Prononciation ?\ commun
- Singulier défini de punkt.