minha
Portugais
Forme de pronom possessif
minha \mi.ɲɐ\ féminin
Vocabulaire apparenté par le sens
| Possesseur | Possédé | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Nombre | Personne | Singulier | Pluriel | ||
| Masculin | Féminin | Masculin | Féminin | ||
| Singulier | Première | meu | minha | meus | minhas |
| Deuxième | teu | tua | teus | tuas | |
| Troisième | seu* | sua* | seus* | suas* | |
| Pluriel | Première | nosso | nossa | nossos | nossas |
| Deuxième | vosso | vossa | vossos | vossas | |
| Troisième | seu* | sua* | seus* | suas* | |
| Contractions possessives | |||||
| Possesseur | |||||
| Nombre | Personne | Masculin (ele) | Féminin (ela) | ||
| Singulier | Troisième | dele | dela | ||
| Pluriel | deles | delas | |||
* Aussi utilisé au singulier et pluriel de politesse.
Prononciation
- Portugal (Porto) : écouter « minha [Prononciation ?] »
- États-Unis : écouter « minha [Prononciation ?] »
- Yangsan (Corée du Sud) : écouter « minha [Prononciation ?] »
- Brésil : écouter « minha [Prononciation ?] »
- Minho (Portugal) : écouter « minha [Prononciation ?] »
- São Paulo (Brésil) : écouter « minha [Prononciation ?] »