matto
Étymologie
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | matto | matot |
| Génitif | maton | mattojen |
| Partitif | mattoa | mattoja |
| Accusatif | matto [1] maton [2] |
matot |
| Inessif | matossa | matoissa |
| Élatif | matosta | matoista |
| Illatif | mattoon | mattoihin |
| Adessif | matolla | matoilla |
| Ablatif | matolta | matoilta |
| Allatif | matolle | matoille |
| Essif | mattona | mattoina |
| Translatif | matoksi | matoiksi |
| Abessif | matotta | matoitta |
| Instructif | — | matoin |
| Comitatif | — | mattoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | mattoni | mattomme |
| 2e personne | mattosi | mattonne |
| 3e personne | mattonsa | |
matto \ˈmɑtːo\
Synonymes
- lattimatto
Dérivés
- hiirimatto
- kylpymatto
Vocabulaire apparenté par le sens
- hihnakuljetin
- lumipeite
- ryijy
Forme de nom commun
matto /ˈmɑtːo/
- Accusatif II singulier de matto.
Italien
Étymologie
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | matto \ˈmat.to\ |
matti \ˈmat.ti\ |
| Féminin | matta \ˈmat.ta\ |
matte \ˈmat.te\ |
matto \ˈmat.tɔ\
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| matto \ˈmat.to\ |
matti \ˈmat.ti\ |
matto \ˈmat.tɔ\ masculin
- (Échecs) Mat, se dit du roi quand il est en échec et ne peut plus rien faire pour se sauver.
Composés
- matto del corridoio (« mat du couloir »)
- matto delle spalline (« mat des épaulettes »)
Prononciation
- Italie : écouter « matto [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- matto sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Références
- « matto », dans De Mauro, Dictionnaire italien en ligne → consulter cet ouvrage
- « matto », dans Dizionario Olivetti, Dictionnaire italien en ligne → consulter cet ouvrage
- « matto », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage