magno
Espagnol
Étymologie
- Du latin magnus.
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | magno \ma.ɣno\ | magnos \ma.ɣnos\ | 
| Féminin | magna \ma.ɣna\ | magnas \ma.ɣnas\ | 
magno
Italien
Étymologie
- Du latin magnus.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | magno \ma.ɲo\ | magni \ma.ɲi\ | 
| Féminin | magna \ma.ɲa\ | magne \ma.ɲe\ | 
magno
- (Littéraire) Grand.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Portugais
Étymologie
- Du latin magnus.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | magno | magnos | 
| Féminin | magna | magnas | 
magno \mˈag.nu\ (Lisbonne) \mˈa.gə.nʊ\ (São Paulo)
Synonymes
Prononciation
- Lisbonne: \mˈag.nu\ (langue standard), \mˈag.nu\ (langage familier)
- São Paulo: \mˈa.gə.nʊ\ (langue standard), \mˈa.gə.nʊ\ (langage familier)
- Rio de Janeiro: \mˈa.gə̃.nʊ\ (langue standard), \mˈa.gə̃.nʊ\ (langage familier)
- Maputo: \mˈa.gə.nu\ (langue standard), \mˈa.gə̃.nʊ\ (langage familier)
- Luanda: \mˈag.nʊ\
- Dili: \mˈag.nʊ\
Références
- « magno », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage