magnas
: Magnas
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe magner | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| tu te magnas | ||
magnas \ma.ɲa\
- Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe magner.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | magno \ma.ɣno\ |
magnos \ma.ɣnos\ |
| Féminin | magna \ma.ɣna\ |
magnas \ma.ɣnas\ |
magnas \ˈmaɣ.nas\
- Féminin pluriel de magno.
Prononciation
- Madrid : \ˈmaɣ.nas\
- Séville : \ˈmaɣ.nah\
- Mexico, Bogota : \ˈmaɡ.n(a)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈmaɣ.nah\
- Montevideo, Buenos Aires : \ˈmaɣ.nas\
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | magno | magnos |
| Féminin | magna | magnas |
magnas \mˈag.nɐʃ\ (Lisbonne) \mˈa.gə.nəs\ (São Paulo)
- Féminin pluriel de magno.