kazh
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | Pluriel 3 |
|---|---|---|---|---|
| Non muté | kazh | kazhed | kezhier | kizhier |
| Adoucissante | gazh | gazhed | gezhier | gizhier |
| Spirante | cʼhazh | cʼhazhed | cʼhezhier | cʼhizhier |
kazh \ˈkɑːs\ masculin (pour la femelle, on dit : kazhez)
- (Félinologie) Chat (animal).
Mes ar c’hazh — an targazh, peogwir e oa un targazh — ne oa ket marv ; [...].
— (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 65)- Mais le chat — le matou, puisqu’il s’agissait d’un matou — n’était pas mort ; [...].
Ar gazez ahann a zo daou gaz bihan warni.
— (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 243)- Notre chatte (La chatte d’ici) a deux petits chats.
Dérivés
- bezañ dall e gazh
- bezañ evel ki ha kazh
- cʼhoari mil ha kazh
- dont ar cʼhazh da razh
- kazhenn
- kazhig
- kazhunell
- mont gant ar cʼhazh (« filer à l’anglaise »)
- morgazh
- ober e gazh gleb (« faire son hypocrite »)
- ober kazh e-lecʼh mil
- targazh
- treiñ ar cʼhazh dre e lost
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- \ˈkɑːs\
- (Vannetais) \ˈkax\
- France (Bretagne) : écouter « kazh [Prononciation ?] »
- Nantes (France) : écouter « kazh [Prononciation ?] » (bon niveau)
- (Région à préciser) : écouter « kazh [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 378a