jono
Espéranto
Étymologie
- De l’allemand Ion.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | jono \ˈjo.no\ |
jonoj \ˈjo.noj\ |
| Accusatif | jonon \ˈjo.non\ |
jonojn \ˈjo.nojn\ |
jono \ˈjo.no\
- (Chimie) Ion.
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « jono [Prononciation ?] »
Anagrammes
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | jono | jonot |
| Génitif | jonon | jonojen |
| Partitif | jonoa | jonoja |
| Accusatif | jono [1] jonon [2] |
jonot |
| Inessif | jonossa | jonoissa |
| Élatif | jonosta | jonoista |
| Illatif | jonoon | jonoihin |
| Adessif | jonolla | jonoilla |
| Ablatif | jonolta | jonoilta |
| Allatif | jonolle | jonoille |
| Essif | jonona | jonoina |
| Translatif | jonoksi | jonoiksi |
| Abessif | jonotta | jonoitta |
| Instructif | — | jonoin |
| Comitatif | — | jonoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | jononi | jonomme |
| 2e personne | jonosi | jononne |
| 3e personne | jononsa | |
jono \ˈjo.no\
- Queue, file, suite.
Pisää jonoon.
- Ranger dans une file.
Mennä jonoon.
- Se ranger.
- (Mathématiques) Suite, continuation régulière de valeurs.
Esimerkiksi, {1, 3, 5, 7, 9, …} on jono.
- Par exemple, {1, 3, 5, 7, 9, …} est une suite.
- (Mathématiques) Rangée, ensemble ordonné.
- Chaîne.
Mekkijono.
- Une chaîne de caractères.
Synonymes
Mathématiques :
- lukujono
Chaîne, suite :
Dérivés
- jonotus
- jonottaa
- jonottaminen
- pistää pennit jonoon — virer, licencier, congédier
Apparentés étymologiques
Forme de nom commun
jono /Prononciation ?/
- Accusatif II singulier de jono.