fianĉo
 : fianco
Espéranto
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | fianĉo \fi.ˈan.t͡ʃo\ | fianĉoj \fi.ˈan.t͡ʃoj\ | 
| Accusatif | fianĉon \fi.ˈan.t͡ʃon\ | fianĉojn \fi.ˈan.t͡ʃojn\ | 
fianĉo \fi.ˈan.t͡ʃo\ mot-racine UV
Dérivés
Académique:
- fianĉino ( Mot exemple fondamental de l’UV) : fiancée
- fianĉiĝi ( composition de racines de l’ekzercaro §39) : se fiancer (pour un homme)
- gefianĉoj ( composition de racines de l’ekzercaro §36) : fiancés (couple d’un homme et une femme)
Autres
- fianĉo
- fianĉa : du fiancé
- fianĉigi : fiancer (un homme)
- fianĉiĝo : fiançailles (un homme ou = gefianĉiĝo )
 
- fianĉino
- fianĉina : de la fiancée
- fianĉinigi : fiancer (une femme)
- fianĉiniĝi : se fiancer (pour une femme)
- fianĉiniĝo : fiançailles (pour une femme)
 
- gefianĉiĝo : fiançailles (couple d’un homme et une femme)
- interfianĉiĝi : se fiancer mutuellement
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « fianĉo [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « fianĉo [Prononciation ?] »
Voir aussi
- fianĉo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- fianĉo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- fianĉo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "fianĉ-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
- [EDEL] : « fianĉo », dans Andras Rajki, E.D.E.L, Etymological Dictionary of the Esperanto Language, 2006 → consulter cet ouvrage