μούσα
Étymologie
- Du grec ancien Μοῦσα, Moûsa.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | μούσα | οι | μούσες |
| Génitif | της | μούσας | των | μουσών |
| Accusatif | τη(ν) | μούσα | τις | μούσες |
| Vocatif | μούσα | μούσες | ||
μούσα, músa \ˈmu.sa\ féminin
- (Mythologie grecque) Muse.
Dérivés
Hyponymes
- Καλλιόπη (επική ποίηση) : Calliope (poésie épique)
- Κλειώ (ιστορία) : Clio (histoire)
- Ερατώ (λυρική ποίηση) : Érato (art lyrique et choral)
- Ευτέρπη (μουσική) : Euterpe (musique)
- Μελπομένη (τραγωδία) : Melpomène (tragédie)
- Πολύμνια (ιερή ποίηση) : Polymnie (rhétorique)
- Τερψιχόρη (χορός) : Terpsichore (danse)
- Θάλεια (κωμωδία) : Thalie (comédie)
- Ουρανία (αστρονομία) : Uranie (astronomie)