verum
Français
Étymologie
- Du latin verum (« vrai »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| verum | verums |
| \ve.ʁɔm\ | |
verum \ve.ʁɔm\ masculin
- Produit pharmacologiquement actif.
Antonymes
Traductions
Latin
Étymologie
- (Nom commun 1) Substantivation de l’adjectif verus (« vrai »).
- (Adverbe) Adverbialisation du précédent.
Adverbe
verum \Prononciation ?\
Synonymes
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | verum | vera |
| Vocatif | verum | vera |
| Accusatif | verum | vera |
| Génitif | verī | verōrum |
| Datif | verō | verīs |
| Ablatif | verō | verīs |
verum \Prononciation ?\ neutre
Synonymes
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | verum | vera |
| Vocatif | verum | vera |
| Accusatif | verum | vera |
| Génitif | verī | verōrum |
| Datif | verō | verīs |
| Ablatif | verō | verīs |
verum \Prononciation ?\ neutre
Forme d’adjectif
verum \Prononciation ?\
Références
- « verum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage