strangulieren
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich stranguliere |
| 2e du sing. | du strangulierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es stranguliert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich strangulierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich strangulierte |
| Impératif | 2e du sing. | stranguliere strangulier! |
| 2e du plur. | stranguliert! | |
| Participe passé | stranguliert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
strangulieren \ʃtʁaŋɡuˈliːʁən\ (voir la conjugaison)
Hyponymes
Dérivés
- Strangulieren
- strangulierend
- stranguliert
- Strangulation
- Strangulierung
Prononciation
- Berlin : écouter « strangulieren [ʃtʁaŋɡuˈliːʁən] »