sòbri
Étymologie
- Du latin sobrius.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | sòbri \'sɔ.bɾi\ |
sòbris \'sɔ.bɾis\ |
| Féminin | sòbria \'sɔ.bɾjo̞\ |
sòbrias \'sɔ.bɾjo̞s\ |
sòbri \'sɔ.bɾi\ (graphie normalisée)
Variantes dialectales
- sòbre (Limousin)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
- Patric Guilhemjoan, Diccionari etimologic / Dictionnaire étymologique (gascon), 2 tomes (A-G ISBN 978-2-86866-174-6, H-Z ISBN 978-2-86866-175-3), Per Noste, 2022