repulsorius

Latin

Étymologie

Dérivé de repulsus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif repulsorius repulsoriă repulsorium repulsoriī repulsoriae repulsoriă
Vocatif repulsorie repulsoriă repulsorium repulsoriī repulsoriae repulsoriă
Accusatif repulsorium repulsoriăm repulsorium repulsoriōs repulsoriās repulsoriă
Génitif repulsoriī repulsoriae repulsoriī repulsoriōrŭm repulsoriārŭm repulsoriōrŭm
Datif repulsoriō repulsoriae repulsoriō repulsoriīs repulsoriīs repulsoriīs
Ablatif repulsoriō repulsoriā repulsoriō repulsoriīs repulsoriīs repulsoriīs

repulsorius \Prononciation ?\

  1. Qui sert à repousser, de défense.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références