-orius
Latin
Étymologie
Suffixe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | -orius | -oriă | -orium | -oriī | -oriae | -oriă |
| Vocatif | -orie | -oriă | -orium | -oriī | -oriae | -oriă |
| Accusatif | -orium | -oriăm | -orium | -oriōs | -oriās | -oriă |
| Génitif | -oriī | -oriae | -oriī | -oriōrŭm | -oriārŭm | -oriōrŭm |
| Datif | -oriō | -oriae | -oriō | -oriīs | -oriīs | -oriīs |
| Ablatif | -oriō | -oriā | -oriō | -oriīs | -oriīs | -oriīs |
-orius \Prononciation ?\ masculin
- Suffixe adjectival qui se construit à partir du radical du supin d’un verbe. 2 possibilités :
- Les 2 sens finaux sont assez proches (ce qui concerne l'action concerne souvent l'agent, et inversement), d'où la confusion possible.