poligòn
: poligon
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| poligòn \pu.li.ˈɣɔn\ |
poligòns \pu.li.ˈɣɔns\ |
poligòn \pu.li.ˈɣɔn\ masculin (graphie normalisée)
- (Géométrie) Polygone.
Méronymes
Hyponymes
Prononciation
- Béarn (Occitanie) : écouter « poligòn [pu.li.'ɤɔn] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari scientific francés-occitan - Matematica-Informatica-Fisica-Tecnologia-Quimia (Lengadocian e Provençau), NERTA Edicion, 2014, ISBN 978-2-9549771-0-2