peccatus

Latin

Étymologie

Déverbal de pecco fauter »), dérivé de peccatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif peccatŭs peccatūs
Vocatif peccatŭs peccatūs
Accusatif peccatum peccatūs
Génitif peccatūs peccatuum
Datif peccatūi
ou peccatū
peccatibus
Ablatif peccatū peccatibus

peccatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Faute, péché.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés dans d’autres langues

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif peccatus peccată peccatum peccatī peccatae peccată
Vocatif peccate peccată peccatum peccatī peccatae peccată
Accusatif peccatum peccatăm peccatum peccatōs peccatās peccată
Génitif peccatī peccatae peccatī peccatōrŭm peccatārŭm peccatōrŭm
Datif peccatō peccatae peccatō peccatīs peccatīs peccatīs
Ablatif peccatō peccatā peccatō peccatīs peccatīs peccatīs

peccatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de pecco.

Références