pauc
Ancien français
Nom commun
pauc *\Prononciation ?\ masculin
- (Anatomie) Variante de polce.
Étymologie
- Du latin paucus.
Adverbe
pauc
- Peu.
- Ailas ! — Que plangz ? — Ia tem murir. — (Peire Rogier, Fes non puesc en bon vers fallir, (transcription de Michel Zink, Les Troubadours - une histoire poétique, 2013, p. 193))
 — Que as ? — Am. — E trop ?— Ieu, hoc, tan
 Que·n muer. — Mors ? — Oc. — Non potz guerir ?
 — Ieu no. — E cum ? —Tan sui iratz.
 — De que ? — De lieys, don sui aissos.
 — Sofre. — No·m val. — Clama·l merces.
 — Si·m fatz. — No·y as pro ? — Pauc. — No·t pes,
 Si·n tras mal. — No ? — Qu’o fas de liey.- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Étymologie
- Du latin paucus.
Adverbe
| Adverbe | 
|---|
| pauc \pawk\ | 
pauc \pawk\ (graphie normalisée)
- Peu.
- Es totjorn estat aital, un pauc falord, un pauc enfantolit, e se fa pas al país. — (Florian Vernet, Vida e engranatges, 2004 [1])- Il a toujours été ainsi, un peu extravagant, au comportement un peu enfantin, et il ne se fait pas au pays.
 
 
Dérivés
Variantes dialectales
- pòc (Gascon)
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | pauc \ˈpawk\ | pauques \ˈpawkes\ | 
| Féminin | pauca \ˈpawko̞\ | paucas \ˈpawko̞s\ | 
pauc \pawk\ masculin (graphie normalisée)
- Peu de.
- Los amics segurs son plan pauques. - Les amis sûrs sont très peu nombreux.
 
- Avem fòɾça trabalh e paucas pausas. - Nous avons beaucoup de travail et de rares pauses.
 
- Legissi lo libre dins los paucs moments liures. - Je lis le livre dans les rares moments libres.
 
 
Variantes orthographiques
Variantes dialectales
- pòc (Gascon)
Pronom
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | pauc \ˈpawk\ | pauques \ˈpawkes\ | 
| Féminin | pauca \ˈpawko̞\ | paucas \ˈpawko̞s\ | 
pauc \pawk\ masculin (graphie normalisée)
- Peu de.
- Saludèrem las paucas que eran aqui. - Nous avons salué les rares (femmes) qui étaient là.
 
 
Variantes orthographiques
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| pauc \ˈpawk\ | paucs \ˈpawks\ | 
pauc \pawk\ masculin (graphie normalisée)
- Peu.
- Moment.
- Morceau.
- Un pauc de pan. - Un peu (morceau) de pain.
 
- Demòra un pauc amb ieu. - Reste un peu (un moment) avec moi.
 
- Al cap d’un pauc, se’n anèt. - Au bout d’un moment, il s’en alla.
 
- Lo pauc qu’avèm. - Le peu que nous avons.
 
 
Dérivés
Synonymes
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « pauc [pawk] »
Paronymes
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- [1] Bras, M. & Vergez-Couret, M., Universitat de Tolosa Joan Jaurés, Basa Textuala per la lenga d'Òc, XIX - XXI s → consulter cet ouvrage