pòc
Étymologie
- Du latin paucus.
Adverbe
| Adverbe | 
|---|
| pòc \pɔk\ | 
pòc \pɔk\ (graphie normalisée)
- (Gascon) Peu.
Variantes dialectales
- pauc (Languedocien)
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | pòc \ˈpɔk\ | pòcs \ˈpɔt͡s\ | 
| Féminin | pòca \ˈpɔ.ko̞\ | pòcas \ˈpɔ.ko̞s\ | 
pòc \pɔk\ (graphie normalisée)
- (Gascon) Petit, peu considérable, faible.
- a pòca pregondor - à faible profondeur
 
- que i a pòca causa - il n’y a pas grand chose
 
 
- (Gascon) Peu nombreux
- pòcas hemnas - des femmes peu nombreuses
 
 
Dérivés
- per pocas que (« pour peu que »)
Nom commun 1
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| pòc \ˈpɔk\ | pòcs \ˈpɔt͡s\ | 
pòc \pɔk\ masculin (graphie normalisée)
- (Gascon) Tisonnier.
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| pòc \ˈpɔk\ | pòcs \ˈpɔt͡s\ | 
pòc \pɔk\ masculin (pour une fille, on dit : pòca) (graphie normalisée)
Paronymes
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020