orden
: Orden
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Indéfini | orden | ordener |
| Défini | ordenen | ordenerne |
orden commun
- Arrangement, ordre.
- Accept.
- Décoration.
- (Religion) Ordre.
Espagnol
Étymologie
- Du latin ordo, ordinis (« ordre »).
Nom commun 1
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| orden \ˈoɾ.ðɛ̃n\ |
órdenes \ˈoɾ.ðe.nes\ |
orden \ˈoɾ.ðɛ̃n\ féminin
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| orden \ˈoɾ.ðɛ̃n\ |
órdenes \ˈoɾ.ðe.nes\ |
orden \ˈoɾ.ðɛ̃n\ masculin
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « orden [Prononciation ?] »
Voir aussi
- orden sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | orden | orden |
| Pluriel | ordnar | ordnarna |
orden \Prononciation ?\ commun
Forme de nom commun
| Neutre | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | ord | ordet |
| Pluriel | ord | orden |
orden \Prononciation ?\ neutre
- Pluriel défini de ord.