latrunculus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | lātruncŭlus | lātruncŭlī |
| Vocatif | lātruncŭle | lātruncŭlī |
| Accusatif | lātruncŭlum | lātruncŭlōs |
| Génitif | lātruncŭlī | lātruncŭlōrum |
| Datif | lātruncŭlō | lātruncŭlīs |
| Ablatif | lātruncŭlō | lātruncŭlīs |
lātruncŭlus \ˈlaː.tɾuŋ.ku.lus\ masculin ; 2e déclinaison
- (Diminutif) Brigand, voleur.
hostes sunt, quibus bellum publice populus Romanus decrevit, vel ipsi populo Romano, ceteri latrunculi vel praedones appellantur.
— (Dig. 49, 15, 24)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Pion du jeu des latroncules (échecs romains).
latrunculis ludimus.
— (Sénèque, Ep. 106, 11)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
- latruncularius
Références
- « latrunculus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage