latrans
Latin
Étymologie
- substantivation du participe du verbe latro.
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | latrāns | latrāns | latrāns | latrāntēs | latrāntēs | latrāntia |
| Vocatif | latrāns | latrāns | latrāns | latrāntēs | latrāntēs | latrāntia |
| Accusatif | latrāntem | latrāntem | latrāns | latrāntēs | latrāntēs | latrāntia |
| Génitif | latrāntis | latrāntis | latrāntis | latrāntium | latrāntium | latrāntium |
| Datif | latrāntī | latrāntī | latrāntī | latrāntibus | latrāntibus | latrāntibus |
| Ablatif | latrāntī | latrāntī | latrāntī | latrāntibus | latrāntibus | latrāntibus |
latrāns \Prononciation ?\ deuxième classe faux imparisyllabique
- Participe présent de latro.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | latrāns | latrāntēs |
| Vocatif | latrāns | latrāntēs |
| Accusatif | latrāntem | latrāntēs |
| Génitif | latrāntis | latrāntum |
| Datif | latrāntī | latrāntibus |
| Ablatif | latrāntĕ | latrāntibus |
latrāns \Prononciation ?\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique
Références
- « latrans », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage