kran
: Kran
Allemand
Forme de verbe
kran \kʁaːn\
Prononciation
- Berlin : écouter « kran [kʁaːn] »
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
| Nature | Forme |
|---|---|
| Positif | kran |
| Comparatif | kranocʼh |
| Superlatif | kranañ |
| Exclamatif | kranat |
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | kran |
| Adoucissante | gran |
kran \ˈkrãːn\
Synonymes
Anagrammes
Références
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 245a, 436b, 476a
Étymologie
- Du français cran.
Nom commun
kran \Prononciation ?\
- Cran.
Li aji avek kran.
- Il a agi avec cran.
Étymologie
- Du proto-germanique krano, de l'indo-européen *gere-no-, de *gere-, "pleurer d'une voix rauque"
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | kran | kranen |
| Pluriel | kranar | kranarna |
kran \Prononciation ?\ commun