jäh
Voir aussi
:
Jah
,
jah
Allemand
Étymologie
Du
moyen haut-allemand
gǣhe
,
gāch
,
gā
«
rapide
», du
vieux haut allemand
gāhi
«
soudain, bouillant, impétueux
», issu du germanique
*
ganhuz
, d’origine inconnue. À rapprocher du
luxembourgeois
géi
, du néerlandais
gauw
.
Adjectif
Nature
Terme
Positif
jäh
Comparatif
jäher
Superlatif
am
jähesten
Déclinaisons
jäh
\jɛː\
Abrupt
,
soudain
.
Abrupt
,
escarpé
.
(
Vieilli
)
Précipité
,
hâtif
.
Prononciation
\jɛː\
(Région à préciser)
: écouter «
jäh
[jɛː]
»
Paronymes
je