itu
: itú
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | itu | idut |
| Génitif | idun | itujen |
| Partitif | itua | ituja |
| Accusatif | itu [1] idun [2] |
idut |
| Inessif | idussa | iduissa |
| Élatif | idusta | iduista |
| Illatif | ituun | ituihin |
| Adessif | idulla | iduilla |
| Ablatif | idulta | iduilta |
| Allatif | idulle | iduille |
| Essif | ituna | ituina |
| Translatif | iduksi | iduiksi |
| Abessif | idutta | iduitta |
| Instructif | — | iduin |
| Comitatif | — | ituine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | ituni | itumme |
| 2e personne | itusi | itunne |
| 3e personne | itunsa | |
itu \ˈitu\
- (Botanique) Germe.
Anagrammes
Forme de nom commun
itu /Prononciation ?/
- Accusatif II singulier de itu.
Étymologie
Adverbe
itu \Prononciation ?\
- En deux.
Références
- Svenska Akademiens ordbok, 2022 itu → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
itu \Prononciation ?\
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
itu \Prononciation ?\