intimus
: intīmus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe intimi | |
|---|---|
| Conditionnel | intimus |
intimus \in.ˈti.mus\
- Conditionnel de intimi.
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | intimus | intimă | intimum | intimī | intimae | intimă |
| Vocatif | intime | intimă | intimum | intimī | intimae | intimă |
| Accusatif | intimum | intimăm | intimum | intimōs | intimās | intimă |
| Génitif | intimī | intimae | intimī | intimōrŭm | intimārŭm | intimōrŭm |
| Datif | intimō | intimae | intimō | intimīs | intimīs | intimīs |
| Ablatif | intimō | intimā | intimō | intimīs | intimīs | intimīs |
intimus \ˈin.ti.mus\
- Superlatif de interus : le plus en dedans, le plus profond.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
Références
- « intimus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage