interfectorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de interfectum, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | interfectorius | interfectoriă | interfectorium | interfectoriī | interfectoriae | interfectoriă |
| Vocatif | interfectorie | interfectoriă | interfectorium | interfectoriī | interfectoriae | interfectoriă |
| Accusatif | interfectorium | interfectoriăm | interfectorium | interfectoriōs | interfectoriās | interfectoriă |
| Génitif | interfectoriī | interfectoriae | interfectoriī | interfectoriōrŭm | interfectoriārŭm | interfectoriōrŭm |
| Datif | interfectoriō | interfectoriae | interfectoriō | interfectoriīs | interfectoriīs | interfectoriīs |
| Ablatif | interfectoriō | interfectoriā | interfectoriō | interfectoriīs | interfectoriīs | interfectoriīs |
interfectorius \Prononciation ?\
Synonymes
Dérivés
- interfectorie (« mortellement »)
Références
- « interfectorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « interfectorius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage