interemptorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de interemptus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | interemptorius | interemptoriă | interemptorium | interemptoriī | interemptoriae | interemptoriă |
| Vocatif | interemptorie | interemptoriă | interemptorium | interemptoriī | interemptoriae | interemptoriă |
| Accusatif | interemptorium | interemptoriăm | interemptorium | interemptoriōs | interemptoriās | interemptoriă |
| Génitif | interemptoriī | interemptoriae | interemptoriī | interemptoriōrŭm | interemptoriārŭm | interemptoriōrŭm |
| Datif | interemptoriō | interemptoriae | interemptoriō | interemptoriīs | interemptoriīs | interemptoriīs |
| Ablatif | interemptoriō | interemptoriā | interemptoriō | interemptoriīs | interemptoriīs | interemptoriīs |
interemptorius \Prononciation ?\
Références
- « interemptorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage