hvalr
Étymologie
- (Siècle à préciser) Du proto-germanique *hwalaz, provenant du proto-indo-européen *(s)kʷálos.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | |||
|---|---|---|---|---|
| Indéfini | Défini | Indéfini | Défini | |
| Nominatif | hvalr | hvalrinn | hvalar, hvalir | hvalarnir, hvalirnir |
| Accusatif | hval | hvalinn | hvala, hvali | hvalana, hvalina |
| Datif | hvali | hvalinum | hvǫlum | hvǫlunum |
| Génitif | hvals | hvalsins | hvala | hvalanna |
hvalr *\Prononciation ?\ masculin
Dérivés
- náhvalr (« narval »)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- hvalr, Geir T. Zoëga, A Concise Dictionary of Old Icelandic, 1910