genoù
: genou
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | genoù | genaouioù |
| Adoucissante | cʼhenoù | cʼhenaouioù |
| Durcissante | kenoù | kenaouioù |
genoù \ˈɡẽː.nu\ masculin
- (Anatomie) Bouche (tous sens).
Pa gave en e voued un tamm bara re galet, e tegase anezhañ en-dro da Garreg-al-Louarn, rak ma oa re galet evit e c’henou dizant, e veze blot ha saourus evit beg lemm ar yar gozh.
— (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 59)- Quand il trouvait dans sa nourriture un morceau de pain trop dur, il l'apportait à Karreg-al-Louarn, car si c'était trop dur pour sa bouche édentée, c'était tendre et délicieux pour le bec pointu de la vieille poule.
- Gueule, ouverture (de bouteille, de four, etc).
- (Par extension) Visage.
- (Par analogie) Embouchure (de rivière).
Synonymes
Dérivés
- dicʼhenaouiñ
- genaouad
- genaouata
- genaoueg
- genaouegiñ
- genaouek
- genaouiñ
- genougamm
- pilat e cʼhenoù (« jacasser »)
Proverbes et phrases toutes faites
Prononciation
- France (Bretagne) : écouter « genoù [Prononciation ?] »
- Carhaix-Plouguer (France) : écouter « genoù [Prononciation ?] » (niveau moyen)
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499