gé
Français
Étymologie
- (Nom commun 1) De j’ai, parce que le joueur dit j’ai, lorsqu’il a deux cartes semblables.
- (Nom commun 2) Du latin gē.
Nom commun 1
gé \Prononciation ?\ masculin singulier
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| gé | gés |
| \ʒe\ | |
gé \ʒe\ masculin
Traductions
Nom commun 3
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| gé | gés |
| \ʒe\ | |
gé \ʒe\ masculin
Traductions
Prononciation
- Somain (France) : écouter « gé [Prononciation ?] »
- Paris (France) : écouter « gé [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
- « gé », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
Étymologie
Nom commun
| Indéfini | Défini | |||
|---|---|---|---|---|
| Cas | Singulier | Pluriel | Singulier | Pluriel |
| Nominatif | gé | géanna | an ghé | na géanna |
| Vocatif | a ghé | a ghéanna | — |
— |
| Génitif | gé | géanna | na gé | na ngéanna |
| Datif | gé | géanna | leis an ngé don ghé |
leis na géanna |
| Indéfini | Défini | |||
|---|---|---|---|---|
| Cas | Singulier | Pluriel | Singulier | Pluriel |
| Nominatif | gé | géanna | an gé | na géanna |
| Vocatif | a ghé | a ghéanna | - | - |
| Génitif | gé | géanna | an ghé | na ngéanna |
| Datif | gé | géanna | leis an ngé don ghé |
leis na géanna |
gé \ɟeː\ féminin ou masculin
- (Ornithologie) Oie.
Déclinaison
- Il existe un nominatif pluriel alternatif tant pour la déclinaison au féminin qu'au masculin : géacha.
Hyponymes
Prononciation
- Irlande (Royaume-Uni) : écouter « gé [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
- Niall Ó Dónaill, gé sur Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977