fraudatrix

Latin

Étymologie

Déverbal de fraudo faire tort par fraude, frauder »), dérivé de fraudatum, avec le suffixe -trix.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fraudātrīx fraudātrīcēs
Vocatif fraudātrīx fraudātrīcēs
Accusatif fraudātrīcem fraudātrīcēs
Génitif fraudātrīcis fraudātrīcum
Datif fraudātrīcī fraudātrīcibus
Ablatif fraudātrīcĕ fraudātrīcibus

fraudātrīx \frau̯ˈdaː.triːks\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique (pour un homme, on dit : fraudator)

  1. Fraudeuse, escroque.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

  • Conventions internationales : Fraudatrix, Acalolepta fraudatrix, Cacopsylla fraudatrix, Cucullia fraudatrix, Eupentacta fraudatrix, Rymosia fraudatrix, Silene fraudatrix, Walckenaeria fraudatrix

Références