flatus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe flati | |
|---|---|
| Conditionnel | flatus |
flatus \ˈfla.tus\
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | flatŭs | flatūs |
| Vocatif | flatŭs | flatūs |
| Accusatif | flatum | flatūs |
| Génitif | flatūs | flatuum |
| Datif | flatūi ou flatū |
flatibus |
| Ablatif | flatū | flatibus |
flatus \Prononciation ?\ masculin
- Flatuosité.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Arrogance, orgueil.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | flatus | flată | flatum | flatī | flatae | flată |
| Vocatif | flate | flată | flatum | flatī | flatae | flată |
| Accusatif | flatum | flatăm | flatum | flatōs | flatās | flată |
| Génitif | flatī | flatae | flatī | flatōrŭm | flatārŭm | flatōrŭm |
| Datif | flatō | flatae | flatō | flatīs | flatīs | flatīs |
| Ablatif | flatō | flatā | flatō | flatīs | flatīs | flatīs |
flatus \Prononciation ?\
- Participe passé de flo.
Références
- « flatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage