figurate
Italien
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | figurato \fi.ɡu.ˈra.to\ |
figurati \fi.ɡu.ˈra.ti\ |
| Féminin | figurata \fi.ɡu.ˈra.ta\ |
figurate \fi.ɡu.ˈra.te\ |
figurate \fi.ɡu.ˈra.te\
- Féminin pluriel de figurato.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe figurare | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin pluriel) figurate | ||
| Indicatif | Présent | |
| (voi) figurate | ||
| Impératif | Présent | |
| (2e personne du pluriel) figurate | ||
figurate \fi.ɡu.ˈra.te\
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
Adverbe
figurate \Prononciation ?\
- D'une manière figurée.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
figurate \Prononciation ?\
- Vocatif masculin singulier de figuratus.
Références
- « figurate », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage