figuratus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | figuratŭs | figuratūs |
| Vocatif | figuratŭs | figuratūs |
| Accusatif | figuratum | figuratūs |
| Génitif | figuratūs | figuratuum |
| Datif | figuratūi ou figuratū |
figuratibus |
| Ablatif | figuratū | figuratibus |
figuratus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | figuratus | figurată | figuratum | figuratī | figuratae | figurată |
| Vocatif | figurate | figurată | figuratum | figuratī | figuratae | figurată |
| Accusatif | figuratum | figuratăm | figuratum | figuratōs | figuratās | figurată |
| Génitif | figuratī | figuratae | figuratī | figuratōrŭm | figuratārŭm | figuratōrŭm |
| Datif | figuratō | figuratae | figuratō | figuratīs | figuratīs | figuratīs |
| Ablatif | figuratō | figuratā | figuratō | figuratīs | figuratīs | figuratīs |
figuratus \Prononciation ?\
- Participe passé de figuro.
Références
- « figuratus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage