exstructorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de exstructus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | exstructorius | exstructoriă | exstructorium | exstructoriī | exstructoriae | exstructoriă | 
| Vocatif | exstructorie | exstructoriă | exstructorium | exstructoriī | exstructoriae | exstructoriă | 
| Accusatif | exstructorium | exstructoriăm | exstructorium | exstructoriōs | exstructoriās | exstructoriă | 
| Génitif | exstructoriī | exstructoriae | exstructoriī | exstructoriōrŭm | exstructoriārŭm | exstructoriōrŭm | 
| Datif | exstructoriō | exstructoriae | exstructoriō | exstructoriīs | exstructoriīs | exstructoriīs | 
| Ablatif | exstructoriō | exstructoriā | exstructoriō | exstructoriīs | exstructoriīs | exstructoriīs | 
exstructorius \Prononciation ?\
Références
- « exstructorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage