donderen
: Donderen
Néerlandais
Étymologie
Verbe
donderen \ˈdɔndərə(n)\ intransitif (voir la conjugaison)
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | donder | donderde |
| jij | dondert | |
| hij, zij, het | dondert | |
| wij | donderen | donderden |
| jullie | donderen | |
| zij | donderen | |
| u | dondert | donderde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | donderend | gedonderd |
Synonymes
- lazeren
- struikelen
- vallen
Dérivés
- het in Keulen horen donderen
Proverbes et phrases toutes faites
- het dondert niet (« ça ne fait rien, je m’en fiche »)
Apparentés étymologiques
- donder
- dondersteen
- donderstraal
- neerdonderen
- omdonderen
Vocabulaire apparenté par le sens
- omlazeren
- omvallen
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
- 99,3 % des Néerlandais.
Prononciation
- \ˈdɔndərə(n)\
- (Région à préciser) : écouter « donderen [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]