clamatorius

Latin

Étymologie

Dérivé de clamatus, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif clamatorius clamatoriă clamatorium clamatoriī clamatoriae clamatoriă
Vocatif clamatorie clamatoriă clamatorium clamatoriī clamatoriae clamatoriă
Accusatif clamatorium clamatoriăm clamatorium clamatoriōs clamatoriās clamatoriă
Génitif clamatoriī clamatoriae clamatoriī clamatoriōrŭm clamatoriārŭm clamatoriōrŭm
Datif clamatoriō clamatoriae clamatoriō clamatoriīs clamatoriīs clamatoriīs
Ablatif clamatoriō clamatoriā clamatoriō clamatoriīs clamatoriīs clamatoriīs

clamatorius \Prononciation ?\

  1. Qui crie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références